De kerstdagen zijn letterlijk voorbij gevlogen. Kerstavond met de meiden naar de kerstmis geweest in the international bible church hier even verderop. Ook dit is iets wat ik normaliter nooit doe, dus ik was erg benieuwd. Dienst duurde even meer als een uurtje en het hele kerstverhaal kwam al zingend aan ons voorbij. Erg leuk gedaan. Daarna met een aantal meiden nog even de kroeg in gegaan. Weer heerlijk staan zingen en dansen. 1^e kerstdag had ik een late dienst, maar ’s morgens hadden we afgesproken op Pink Beach om daar te brunchen, dus eerst daar heen gegaan. Pink beach is een heel mooi strand richting het zuiden van Bonaire. Ik was er van overtuigd dat het Pink beach heette omdat het bij de zoutpannen in de buurt is en het water daar bij de zoutwinning met een bepaalde lichtinval roze kleurt. Dat is dus niet zo. Het heet Pink beach, omdat de papegaaivissen daar in grote getalen aanwezig zijn, dicht bij de kust komen en rozekleurige poep hebben. Vandaar Pink beach. Tsja, t kan maar beter duidelijk zijn. Dus ’s morgens even een duik genomen daar en vervolgens naar huis om nog even te facetimen met Nederland. Ik heb hier, zoals al eerder verteld, totaal geen kerstgevoel, maar als je iedereen dan over familie hoort en iedereen gaat skypen/facetimen terwijl de fam in Nederland aan het kerstmaal zit, dan mis ik m’n familie stiekem toch wel. Pa en ma waren in Breukelen eten met oma en de rest van de fam Kaper. Daar bleken ze wifi te hebben, dus ik heb terwijl zij zaten te eten even de hele fam Kaper gezien en gesproken. Het mooiste was de reactie van oma. Die had nog nooit van beeldbellen gehoord en dacht dat ik op een foto stond die pa liet zien. Tot ik begon te zwaaien en te praten. Hahahaha, je had d’r gezicht moeten zien. Ze schrok zich rot toen ze hoorde dat ik live met r zat te praten. Ach dat arme mensie, die wist niet wat r overkwam. Heerlijk!!! Ben je 87 en maak je dit zo nog mee. Hoorde van mama dat ze wel redelijk onder de indruk was geweest.

Ik vervolgens naar t werk voor de late dienst en dat was meteen t begin van m’n 48uur standby vliegen. Direct bij binnenkomst was al gauw duidelijk dat ik moest vliegen en dus heb ik de avond van 1^e kerstdag op Curaçao doorgebracht met Jenny en Sandra. Erg leuk team. 1 oud VUMC’er en Jenny en ik die er natuurlijk allebei nog werken. Het werd een lange nacht met veel wachten, maar was vanwege de speciale dag wel een leuk sfeertje. Piloten waren natuurlijk ook bij hun kerstmaal vandaan gebeld, dus je zit met z’n allen in hetzelfde schuitje. Kun je d’r maar beter het beste van maken toch? Laat thuis, snel gaan slapen om op 2^e kerstdag weer te mogen vliegen en dit keer naar Bogota, Colombia. Drukke vlucht met daarbij transport naar het ziekenhuis. We zijn erg goed opgevangen op de airport daar en Jenny en ik zijn meegegaan naar t ziekenhuis. Tsja de een gaat tweede kerstdag met vrienden weg, gourmetten of naar de bios en ik zit in een vliegtuig en daarna ambu dwars door Bogota op weg naar het ziekenhuis. Mooi ziekenhuis en ook daar goed ontvangen. Patiënt afgeleverd en terug naar airport. De ambu nam op de terugweg een toeristische route want de snelweg richting airport stond muurvast. Wat is Bogota een gigantische stad! De ambuchauffeur vertelde dat er 14 miljoen mensen wonen. Overal waar je kijkt auto’s, motoren, mensen. Jeetjemekreetje wat een drukte. Alles was nu wel prachtig verlicht vanwege kerst. Fantastisch om te zien. Ze vertelden nog een en ander over de stad. Ja echt prachtig. Terug bij t vliegveld hadden de achtergebleven heren lekker gegeten en we konden zo instappen voor de terugvlucht. Nog even op de foto met de Colombiaanse collega’s en off to Bonaire. De vlucht naar Curaçao zijn we 6 uur mee bezig geweest en de vlucht naar Bogota 9,5uur. Dus het is niet even iemand afleveren en weer terug, d’r komt veel meer bij kijken. Ik vind het zo ontzettend leuk om te doen. Ik wil nog wel veel vaker vliegen! En dat mocht ook , want de volgende ochtend kon ik weer naar Curaçao. Ik ben wel een beetje een bofkont met alle vluchten die ik krijg. Zo vlieg je amper en zo vraag je je af of je niet beter in t vliegtuig kunt blijven slapen, omdat je toch zo weer weg moet. Nu heb ik januari pas weer vliegdienst, dus even rust in de tent. Maar kom maar op met de vluchten!!!!

Supernieuws trouwens: pa en ma komen eind februari naar me toe!!!!!!! Ohw daar heb ik zo’n zin in! Ze hebben net geboekt. Ik wil ze gewoon ff vast kunnen houden en laten zien wat ik nu allemaal bedoel als ik vertel waar ik geweest ben, met wie ik hier allemaal omga, m’n werk, eigenlijk gewoon m’n hele leven hier. Ik ben hopi hopi blij.

Iedereen die me een kerstkaart gestuurd heeft en daar nog geen reactie over gehad heeft: het kan best maart worden eer ik deze ontvang. De oma’s en andere familie begonnen er al over, maar ik ontvang alles dus waarschijnlijk rond Pasen, ook leuk!!! De post is hier allemaal niet zo snel en gaat eerst nog via Curaçao, dus je kunt t beter met een echte duif sturen denk ik.

De vuurwerkverkoop is ook hier vandaag gestart. Ik zit nu in de nachtdienst en ben erg blij dat ze pas ’s avonds de boel de lucht injagen, zodat ik nog ff kan tukken overdag. Ik woon op een heuvel en kan dus mooi over een heel deel van Bonaire heen kijken. Gaaf hoor. Nog geen plannen voor oud en nieuw, dus maar even horen wat de rest gaat doen. Ik ben wel vrij, dus een feestje wordt t zeker!!!!

Ik hoop dat iedereen fijne dagen gehad heeft.

Vanuit hier: hele fijne jaarwisseling en een heel gelukkig en vooral gezond 2014.

Ayo!

Nou, nog even een klein verhaaltje voor de feestdagen.

Vorig weekend personeelsfeest gehad van het ziekenhuis. Geheel met dresscode en al. Nu hoor ik de meeste mensen denken: OMG, das niks voor San. Nee dat klopt, maar het maakte het daarom wel extra leuk. San in jurkje en op hakken door de hut heen. Nou ja, open lucht in dit geval. Ik had late dienst en mijn collega’s van de nachtdienst waren zo fijn om eerder te beginnen, zodat ik ook nog even heen kon. Dus snel naar huis, omjurken(letterlijk) en die kant op. Mooi landhuis met grote tuin en mooi verlicht zwembad. Leuke band aan het spelen, veel mooi uitgedoste mensen en vooral veel dansen en gezelligheid. Is ontzettend leuk om je collega’s zo opgetut en netjes erbij te zien lopen. Soms moet je echt even goed kijken wie wie is. Aangezien mijn mams niet wist wat ze hoorde, moesten er natuurlijk even wat foto’s gemaakt worden. Haha het enige wat ze de laatste week met facetime riep was: wel foto’s maken he?!?!!!!! Zo gezegd, zo gedaan. Ik zal wat foto’s bijvoegen. Ik moet ook zeggen dat het dansen op de hakken na verloop van tijd(lees drankjes) steeds soepeler verliep. Al was ik superblij toen ik thuis was en de schoenen uit mochten…. Na het feest zijn we met een groep nog even wezen dansen bij Cuba in Kralendijk. Heerlijke avond gehad!!

Omdat je hier, naast de leuke dingen die je allemaal doet, ook gewoon veel werkt en standby staat, was het tijd voor die korte vakantie naar Curaçao waar ik eerder over vertelde.

Dinsdagochtend vroeg door een collega afgezet op flamingo airport, ingecheckt, boarding en 13 min later landen op Curaçao. Tsja, lekker hoor. Gewoon, omdat t kan. Huurauto opgehaald en met de fam Ananias richting resort. Eenmaal daar aangekomen: prachtig ruim appartement, schoon, mooi en een perfecte ligging van het huisje op t park. Grote veranda, bijna aangrenzend aan het zwembad met natuurlijk de glijbaan. Spullen neergegooid en boodschappen gaan doen. Tsja, eerst even op zoek naar waar de supermarkt in Willemstad zit…. Het eerste wat we tegenkwamen was een politiefuik. Lekker dan. Natuurlijk moesten we stoppen, stel je voor… Gelukkig alleen een waarschuwing voor verzekeringspapieren die niet up to date waren en we mochten door. Meteen een zeikmail naar t verhuurbedrijf gestuurd en t werd die avond door ze opgelost. Wat een flapdrollen… On our way again. Ja nou eh dus, we moesten wel even de brug over. Met die brug bedoel ik de Julianabrug. Niet geheel te adviseren voor mensen met hoogtevrees. Wat een megahoog ding!!! Aan de ene kant zie (en ruik) je de industrie van Curaçao en aan de andere kant zie je het toeristische deel met de gekleurde huisjes en de cruiseschepen. Bizar contrast. Wat me ook meteen opviel was de drukte op de weg: snelwegen, politiefuiken, flitspalen, ene rotonde voorrang en andere weer niet. Wat een drukte, haha ben niks meer gewend. Nou supermarkt gevonden en boodschappen gedaan alsof de winkel de komende 4 dagen dicht zou zijn, maar hé, wij hadden wat we hebben wilden. Top!! Terug naar resort, bikini aan en hoppa via de glijbaan t zwembad in. Chill!!! Heerlijk. ’s Avonds uit eten geweest. Was ontzettend lekker. Nog een biertje thuis en lekker tukken. We zijn erachter gekomen dat de Curaçaose mug hufteriger is dan de Bonairiaanse. Wat een pokkebeesten. Je ziet en voelt ze(in eerste instantie) niet, maar de bulten die je krijgt zijn 2x zo groot. Tsja, die Bonairiaanse waren we aan gewend, dus dat was wat jammer. Gelukkig de Offspray, nestosyl en azaron mee en smeren maar!!! Lekker hoor. Tweede dag aan het shoppen gegaan met Rianne. Advies gekregen van de heren uit Bonaire, auto ergens neergezet en go!! Nou tsja ehm, veel van hetzelfde. Het was wel te vergelijken met al die aggenebbis(geen idee hoe je t schrijft, maar je snapt m wel) winkeltjes die je op de kalverstraat ziet van 2 m breed en 20 m diep. Van die herrie dat wellicht 1x wassen al teveel is en met van die maten en stofjes dat je denkt: oke, het is wel bijna kerst maar ik hoef niet als rollade te fungeren. Dus we kwamen al vlot uit bij de duurdere zaken. Nou, op zich geen probleem, maar de kleding werd ook meteen een heel stuk truttiger. Ja, dat was nou ook weer niet de bedoeling. Waarschijnlijk ook omdat de kerst eraan zit te komen, veel zwart en rood en vooral hoog gesloten of lange mouwen. Nope, ging m niet worden. Dus terug richting auto om thuis te lunchen en lekker met de kids te gaan zwemmen. De brug tussen Otrabanda en Punda is de welbekende pontjesbrug. Nu kon ik mij ergens in de verte herinneren dat m’n broer, na zijn vakantie daar, eens verteld had over een sirene, rennende Antillianen en 45 min vaststaan op de draaibrug omdat hij toch echt niet ging rennen. Nou, je raadt m al he: halverwege de brug tingelingeling en ik denk nog: o nee, dit had Bob verteld, dus we gingen al wat sneller lopen, maar het mocht helaas niet baten…. Rian verschoot lichtelijk van kleur toen ik vertelde dat je nooit wist hoe lang de brug open zou staan, maar ja, we konden geen kant meer op. Ik gooide een appje op de groepsapp die we hier op Bonaire met een aantal hebben en natuurlijk was de reactie van de heren hier: tranen van het lachen en de opmerking: heb je de sirenes niet gehoord??? Nou daar konden we dus niks mee. Gelukkig begon t ook net te spetteren en kon je nergens schuilen. Leuk joh, dat shoppen in Curaçao….. Het viel uiteindelijk mee en na 15 min ging ie weer dicht en de bui zette niet door. Lekker terug naar huis voor een welverdiende duik.

’s Avonds even iets gegeten bij de grote gele M(die heb je hier niet) en door naar de verjaardag van een van de ambulancechauffeurs van Bonaire. Hij is een Curaçaoënaar en was voor zijn verjaardag ook daar, dus had ons uitgenodigd dit te komen vieren bij hem en zijn familie. Heel gezellige avond gehad.

Dag drie op Curaçao ben ik met de man van Rian gaan shoppen bij nog 2 plaatsen in de buurt van Willemstad. Helemaal geslaagd!!! Jurkjes, bikini, sportkleding. Helemaal top! Tsja, bikini was overleden op de glijbaan, dus moest toch echt een nieuwe…… Vlot klaar en weer terug richting zwembad. ’s Avonds nog even met z’n vijfjes Willemstad in geweest. Moesten natuurlijk nog even met de gekleurde huisjes op de foto. Ik vind t trouwens wel erg tegenvallen, Willemstad zelf. 10 gekleurde huisjes op een rij, dat is wat je in alle brochures ook ziet and that’s it. We zagen een Amerikaanse lopen met een T-shirt met de tekst: same shit, different island. Vond m erg toepasselijk. Zit wel een kern van waarheid in… Nu moet ik eerlijk zeggen dat wij verder van Curaçao weinig gezien hebben. Kwamen echt om heerlijk te chillen en te shoppen en niet voor de stranden, slavernijmuseum en omgeving. Denk wel dat dat de moeite waard is. Voor Willemstad alleen hoef je t niet te doen. Maar dat is mijn bescheiden mening. Anyway, zowel op de heen als terugweg over die pontjesbrug ging de sirene af. Met een buggy en een lopend kind van bijna 4 ben je nu eenmaal niet zo snel, dus je begrijpt: leuk hoor zo’n brug, maar ik was m spuugzat.

Ons avondbezoek aan Willemstad was van korte duur en we zijn lekker naar een restaurant in de buurt gegaan, waar we heerlijk hebben gegeten. Aan het eind van de avond vroeg Lieke(de dochter van bijna 4) of ik het sprookje van Sneeuwwitje wilde vertellen. Tsja eh dus, nou heb ik vroeger die Disney boeken gehad maar moest toch ff denken hoe t zat met die appel, heks, spiegel, dwergen en een of andere prins. Nu vond ik dat ik me er aardig doorheen gepraat had en toen wilde ze het verhaal van Bambi en Dumbo. Nou, m’n fantasie is redelijk op de proef gesteld, want ik geloof dat ik het verhaal van Bambi(doodgeschoten moeder, stampertje…toch????) en Dumbo(vliegend circusolifantje met te grote oren, geen idee waar t over ging…..) een ietwat andere draai gegeven heb, maar ach, zij was tevreden. Tsja, daar ging t om!

Laatste dagje zijn de kids gaan zwemmen en hebben wij de koffers gepakt en t huisje gefatsoeneerd. Uitchecken en op naar de airport. Bij aankomst op Bonaire: das pech, buggy weg. Lekkere afsluiter… Hij zou met een volgende vlucht meekomen, maar ja, die was gecanceld. Lang verhaal kort. De volgende dag was ie er. Pfieuw, gelukkig maar.

Vrijdagavond nog even wezen volleyballen. De teams zijn een combi van locals, vakantiegangers, achterblijvers van het WK bossaball. Supergezellig. Knieën liggen weer open, maar he, volgende week weer!!

Vanuit Bonaire wens ik jullie allemaal hele fijne kerstdagen. Dat iedereen maar lekker mag genieten met degene die hem/haar dierbaar zijn en dat er overal maar weer heerlijk gegeten en gedronken mag worden. Ik kom tussen kerst en oud en nieuw nog wel met een nieuw verhaaltje. Voor nu:

Bon Pasku!!!!

Ayo!

Reeds drie maanden hier. Al heel veel meegemaakt, maar nog lang niet alles. De feestdagen komen eraan en t blijft gek foto’s van rijp en ruiten krabben tegen te komen, terwijl hier de mussen dood van t dak vallen. Bij de sinterklaas, en vooral de kerst, hoort wat mij betreft toch echt de open haard, pot thee, doodvriezen op de fiets, boom, versieringen en familie. Gek idee dat ik de kerst op die manier ga overslaan. Wel heb ik hier allemaal gezellige mensen om me heen, dus ik zal echt niet de kerst in m’n Remy doorbrengen. Overal kwam je sinterklaas tegen. Bij de DA, bij de softbal. Jaja, en zo ineens is dat ook weer voorbij en vliegen we door naar de kerst. De bomen zijn al in de verkoop en de lichtjes op de boulevard en rotondes zijn ook aangezet. Nogmaals, blijft bijzonder gevoel.

Verder nog erg leuk nieuws: aangezien ik zo happy ben, en hier ook wat op poten probeer te zetten in het ziekenhuis, heb ik een aanvraag gedaan om 3 maanden langer te blijven. Deze is goedgekeurd!!! Ik zal dus eind mei weer naar Nederland komen ipv eind februari. Deze week ook even een echte IC-week gehad. Fijn om weer even die adrenalineprikkel te krijgen en te moeten knallen. Veel gewerkt, 1x naar Colombia en 2x naar Curacao gevlogen!! Ik vind t erg leuk die vliegdiensten, zie de foto’s. Hoop voorbereiding, maar gaat steeds sneller, dus dat is super. Ik had nog een facetime afspraak met een collega ten tijde van een afscheid van een andere collega, zodat ik er toch even bij zou zijn, maar er kwam een spoedvlucht tussen. Tsja, die dingen gebeuren. Die afspraak ging dus niet door....

Ben lekker bezig op de sportschool. Is fijn om ff goed actief te zijn daar. Ik zit ernstig te bedenken wat ik verder nog gedaan heb de afgelopen week, maar t is vooral veel werken en standby staan geweest. Ik heb dus eigenlijk niet zo heel erg veel te melden dit keer. Tsja, die weken zitten er ook tussen ;p Oh nee, ik ben vorige week nog even naar het Gotomeer geweest. Prachtig uitzicht!! Het is aan de zijkant van Washington Slagbaai Park. Mooie route om te rijden en prachtige vergezichten. Veel flamingo’s en mooie kleuren in t water. Ik zou vorig weekend de Brandaris beklimmen(hoogste berg op Bonaire), ware het niet dat mijn wandelmaatje een uur voor vertrek uit de kroeg kwam, haha, niet heel handig, dus toen zijn we maar heerlijk naar Sorobon gegaan om daar van de vrije zondag te genieten. Ach, je kunt t slechter treffen..

Over 1 week met Rianne en d’r gezin 4 dagen naar Curacao. Waarom? Nou gewoon, omdat t kan! Vanaf koog bloemwijk ga je met de trein naar Amsterdam of Alkmaar om te shoppen en vanuit Bonaire ga je naar Curacao. Je bent even lang onderweg, tis alleen iets duurder. Dus even een paar daagjes een buureiland bezoeken en even shoppen. Hier op Bonaire is dat namelijk helemaal niet mogelijk en veel mensen van hier gaan daarvoor naar Aruba. Dat staat voor begin volgend jaar nog in de planning.

Afgelopen vrijdag met een groot deel van het team van de SEH en de special wezen volleyballen. Iemand had uitgevonden dat ze hier bij plaza resort(vd valk) een beachvolley gebeuren hadden. Dus wij die kant op. Komen daar aan: drie mensen aanwezig…..waarvan 2 van de animatie. Wij voorzichtig gevraagd of we wellicht mee konden doen, want we wilden ons niet opdringen…waren maar met z’n 12-en… Haha, nou ze waren helemaal blij met ons. Mooi! Hele leuke avond gehad en t ging nog redelijk ook. Voor herhaling vatbaar!

Net even m’n jurkjes staan passen, want ik heb zaterdag personeelsfeest met een dresscode. Na drie maanden op mn slippers te hebben gelopen, moet ik nu toch echt in t net. Haha, dus Rianne heeft even meegekeken, want ja, San is nu eenmaal niet zo’n jurkjes-meisje en ik had dus even wat advies nodig. Maar t is gelukt. Helemaal zin in. Gezellig. Komende dagen nog veel standby staan en ook gewone diensten.

Op naar de feestdagen!!!

Jaja, laat ik beginnen met het allerbelangrijkste nieuws: de Sint is ook op Bonaire gearriveerd!!! Kom daar zo nog ff op terug.

Was weer een drukke week!

Vorig weekend nachtdienst en dinsdag na de nachtdienst door naar de laatste cursusdag van de air ambu. In de ochtend les gekregen over luchtvaartfysiologie en hoe dit toe te passen en waar aan te denken bij het overvliegen van patiënten. Was erg interessant! Al moet ik eerlijk zeggen dat m’n hoofd me even in de steek liet bij de wet van Newton en de wet van Boyle etc. Na het krijgen van een duidelijk voorbeeld vanuit de praktijk was ik er weer. Valt niet mee na de nachtdienst zo op te moeten letten en naarmate de ochtend vorderde werd ik ook wel wat eufoor, dus met een frequente giechel de les doorgebracht. Voor het middagdeel had ik vrijstelling omdat dat over CRM ging en ik daar met de sim veel mee bezig ben. Betekent wel dat ik nu een presentatie moet gaan geven specifiek over simulatie en CRM. Tsja, ik heb een grote mond, maar met dat soort dingen ben ik niet zo’n held. Gaat goedkomen. Dus ik snel naar huis om even een uur of 4 te slapen en dan op tijd terug te zijn voor de certificaatuitreiking en foto. Word ik na twee uur m’n bed uit gebeld (oké, weliswaar op eigen verzoek….maar he pfff dit was wel erg vlot) dat de cursus al klaar was. Dus ik schiet in m’n air ambu pak en vlieg die kant op. Als je daarom die foto ziet en denkt: goh, d’r is wat… Nou dan is t waarschijnlijk t oedeem rond m’n ogen omdat ik m’n bed uit gebeld werd…. Never mind: ik ben nu officieel junior flight nurse!!! Hell yeah, lekker vliegen! Daarna naar huis en snel saté rijgen voor de bbq ’s avonds. De bbq was bij t appartementencomplex van een paar collega’s en t was gezellig druk. Leuke avond gehad, maar om 20uur ging t licht uit. Jeetje mina, ik was kapot. Lekker naar huis en van 9-9 geslapen. Heerlijk!!!

Volgende dag beetje brak van t lange slapen, maar ik had afgesproken om mee te doen met de FOD-walk op de airport. FOD staat voor foreign object debris. Dat houdt in dat je met een groep mensen over de standplaatsen en aprons van de airport gaat lopen en alles wat in de buurt van, of op of naast de rijbaan van de vliegtuigen ligt, opruimt. Dus vuilniszak in de hand en rapen maar! Dit doen ze als gezamenlijk iets met allerlei mensen die iets met de airport te maken hebben om zo bijvoorbeeld hetgeen wat er gebeurd is met de concorde bij Parijs, te voorkomen. Onder het mom van veiligheid zorgen we met elkaar voor. Nou gelukkig was t een minuut of 20 rapen, want je fikte er gewoon weg in je warme air ambu pak. Was wel grappig om te doen en voor een goed doel lijkt me!  ‘s Middags wezen snorkelen. Was weer erg leuk en ook nog 2 roggen gezien!

Ik hou de yoga nog steeds aardig vol. Kwam er van de week alleen wel achter dat ’s morgens sporten op de sportschool en dan ’s avonds yoga niet zo’n hele lekkere combi is. Had m’n ex-buuf al gewaarschuwd dat, wanneer ze bij planking KADENG zou horen, Moby door dr hoeven gezakt zou zijn. Jeetje mina, dacht de volgende ochtend dat ik als popeye wakker zou worden qua spierballen. Kan jullie geruststellen: niet t geval!

Vrijdagavond was er een afscheidsfeest van een van de ziekenhuisartsen die na 2 jaar weer naar Nederland gaat. Daar even heen geweest, was gezellig en daar kreeg ik dus te horen dat de goedheiligman zaterdag om 15 uur aan zou komen. Nou zuster Kaper onverwachts hopi blij, want ik had dagdienst en me inmiddels neergelegd bij t feit dat ie wrs om 11 uur zou komen en ik er dus niet bij kon zijn. Top! Zo gezegd, zo gedaan. Uit de dagdienst naar de boulevard gelopen en met t Bonairiaanse kwartiertje erbij arriveerde de oude man toch echt per boot hier op Bonaire. Veel vrolijke zwarte pieten die aan t dansen en springen waren(respect!!! Ze hielden t een uur of 2 vol in de brandende hitte), muziek en sinterklaasliedjes in t Papiamento. Al die kids helemaal uit hun dak, sommige in dikke tranen, maar over t algemeen een groot feest! Moet er wel bij zeggen dat t leek alsof de goedheiligman op de boot met z’n giechel in een bak talkpoeder was gevallen, maar ach…. Zie foto’s!

’s Avonds was er nog een optreden van de band Rigby (van oa” when earth meets water”) bij Spice. Toch maar even heen gegaan. Was erg rustig, maar wel gezellig. Er is hier een van de collega’s gestart met de uitdrukking/de gewetensvraag: “ als je moest kiezen”. Nou ik lach me helemaal suf over wat voor debiele dingen er verzonnen worden. Tot t meest ziekelijke ooit. Haha, kansloos. Toch maar op tijd naar huis, want ook vanmorgen dagdienst. De bbq van vanavond heb ik even overgeslagen. Tis wel even mooi geweest dit weekend. Ik ga lekker op tijd naar bed. Wederom drukke werkweek in aantocht!!

Tsja, misschien wel een beetje raar om er op een zo’n open blog over te beginnen, maar ja, dit hoort wel bij mijn leven…

Vandaag exact een jaar geleden stond mijn leven volledig op z’n kop. Zonder op de details in te gaan, kan ik wel zeggen dat het afgelopen jaar een erg bewogen jaar is geweest met veel verdriet en veel grote beslissingen. Ik ben er trots op hoe ik hier doorheen gekomen ben en heb me de laatste tijd vaak afgevraagd hoe ik dit allemaal voor elkaar gekregen heb. Ik denderde maar door, maar ja, het was zo’n rollercoaster, er zat geen rem op, ik moest wel. Ik heb nergens spijt van en sta nog steeds voor 300% achter alle beslissingen.

De afgelopen dag was wel een rare dag. Zo’n dag dat je stiekem denkt: vorig jaar om deze tijd… en toen… en daarna…

Ik was vanavond met de Koog aan het facetimen en heb toen even heerlijk gejankt. Pfieuw wat lucht dat op! Met z’n allen hebben we een hoop meegemaakt en ik ben ontzettend dankbaar voor mijn lieve familie en toppers van vrienden die er altijd voor me geweest zijn, dag en nacht.

Laten we eerlijk zijn: als dit allemaal niet gebeurd was, dan had ik hier nu niet gezeten. Moet je zien hoeveel het me uiteindelijk heeft opgeleverd. Ik geniet!

Nou dat was wel weer even genoeg sentiment voor deze nachtdienst, pfieuw…. Oke, tissues aan de kant en weer door.

Iets heel anders: Willem en Maxima waren hier zaterdag. Eerst vrijdag nog even met een collega vanuit t werk een klein borreltje gaan doen om vervolgens redelijk op tijd, haha, thuis te zijn. Zaterdag die kant op. Ik maar denken: er zal wel een deel van Kralendijk afgezet zijn en waar zal ik de auto neerzetten en hoe laat moeten we er zijn? Nou, ook hierom lach ik me weer suf. Hiervoor gold natuurlijk wederom het “Bonairiaanse” kwartiertje, je kon overal je auto kwijt en er was welgeteld 1 straatje afgezet. Ja, je leest t goed, 1 straatje. De kroeg naast de aankomst stond nog z’n terras schoon te spuiten na het feestje van de vorige nacht en de plastic bekers lagen er nog. Pocopoco, haha. Waar ze in Nederland al meteen de gehele binnenring van de A10 afzetten, minimaal 100 verkeersregelaars inzetten en veel bombarie vertonen, haha, hilarisch, nee dat heb je hier niet. Geweldig om te zien dat het ook zo kan. Het was een loeihete ochtend en er was niet veel schaduw, dus er is hier en daar wel iemand in kledendracht tegen de vlakte gegaan heb ik begrepen. Heb t zelf niet gezien hoor. Wel prachtig die authentieke kleding, zo kleurrijk! Ik had ‘s nachts nachtdienst en er lag niemand hier hoor (voor diegene die zich per acuut zorgen maakt over eerder genoemde mensen). Het was ook redelijk makkelijk om dichtbij Willem en Maxima te komen. Mensen lieten elkaar gemoedelijk naar voren gaan om een foto te maken, geen geduw en getrek, dranghekken en dat soort ongein. Het kan dus wel!!

Al moet ik wel even m’n mening kwijt over DE outfit van M. Ik vond m niet zo mooi. Zo mooi als op Sint Maarten en Saba, zo schreeuwerig en wat een verschrikkelijke kleur had die jurk hier. Geloof dat ik ook zo’n jurk had, toen ik 3 was…. Beetje jammer, maar ja. De hoedjesweddenschap heb ik gedeeltelijk gewonnen. Ik zei dat ze een hoedje op zou hebben. Nou, t mag denk ik geen hoedje genoemd worden, maar ja, ze had iets op dr hoofd…nou ehm dat dus. Haha. Uiteindelijk even bij ze gekeken en toen ze een demonstratie windsurfen en uitleg kregen van de wereldkampioen hierin, zijn wij richting Karels gegaan voor een bakkie koffie. Best jammer dat er geen wind stond die dag, helaas, ach bijzaak…..

Komend weekend komt de Sint! Spannend hoor! Gaat ie op tijd vanuit Nederland hier zijn??? We wachten geduldig af.

Tot snel

Ayo!

Wat vliegt de tijd toch. Bedacht me van de week dat ik weer ff wat moest gaan schrijven. Heb wederom een aantal leuke dingen gedaan!

De collega’s van Rianne van het AMC waren hier en met z’n allen plus nog wat nieuwe collega’s van de special en Nicole (inmiddels ex-buurvrouw en mede VUMC-er!!!) zijn we een dag met de Woodwind weggeweest. De Woodwind is een catamaran waar denk ik een mannetje of 25 op kan. Hiermee zijn we naar drie verschillende snorkelplaatsen gevaren. Een plek met schildpadden, een plek welke erg ondiep was en je vlak boven t koraal zwom en een iets diepere plek met veel mooie vissen en veel verschillend koraal. Werkelijk waar prachtig allemaal. 2 schildpadden gezien, 2 roggen en verder heel veel mooie, maar voor mij ondefinieerbare vissen. Ik heb een ontzettend leuke dag gehad en we hebben ook de foto’s besteld die onder water gemaakt waren. Op de foto’s zag ik ook nog Moby voorbij komen. Bij wat beter bestuderen kwam ik erachter dat ik dat zelf was……oeps, vrees dat die sportschool geen heel verkeerde actie is….. Heel confronterend…. We hebben allemaal een leuke dag gehad en zijn geëindigd bij de zeepaardjes die hier even verderop zitten. Heel bijzonder om te zien. Ik zal wat onderwaterfoto’s bijvoegen. Vrees alleen dat de foto’s van Moby ineens op wonderbaarlijke wijze verdwenen zijn…goh. Ik ben er ook achter gekomen dat ik t snorkelen erg leuk vind, maar ben d’r op een gegeven moment ook wel klaar mee. Ik heb, in tegenstelling tot velen hier, niet de onweerstaanbare behoefte om te gaan duiken. Vind die beesten op een afstand prima genoeg en hoef niet in de diepte af te zakken om me te laten verrassen door plots naar voren schietende murenes of iets dergelijks. Nee tis goed zo. Vind mezelf al heldhaftig genoeg hier. Maar ja, this is Bonaire, dus wie weet denk ik er volgende week anders over….haha nou denk t niet.

Ik heb van de week voor het eerst post gekregen!!! Een ontzettend superleuke kaart van Fem en de kids die nu pontificaal op de koelkast hangt!! Zo blij mee. Tis gewoon erg leuk om hier op die manier iets van “thuis” te krijgen. Ook heb ik m’n Verklaring van Rechtswege binnen met daarop “voor onbepaalde tijd”! Ik word dus niet als illegaal uitgezet. Geeft toch wat rust.

Afgelopen weekend zouden we met het ziekenhuis gaan paintballen. Zelfs zuster Kaper had zich opgegeven met als enige voorwaarde dat ik niet als enige van de special het konijnenpak aan zou moeten. Kijk ik zit toch al onder de plekken, dus en paar erbij moet ook wel kunnen, maar wat bleek: het was een druk sportief weekend van het ziekenhuis, dus paintbal ging helaas niet door. Pfieuw, stiekem toch wel prettig en daardoor een wat minder pijnlijk weekend! Het ziekenhuis heeft een softbal- en zaalvoetbalteam. Het gedeelte “zaal” in zaalvoetbal ben ik nog niet helemaal over uit, want t was toch echt buiten, maar volgens de heren heet dit zo, omdat de regels van zaalvoetbal gelden. Owkee, nou dat dus. Dat heldert de boel weer wat op. Anyway, vrijdag na m’n avonddienst richting het voetbalveld gegaan, helemaal gezellig. Fundashon heeft een fanatieke achterban die ook frequent van zich laat horen. Nu is m’n Papiamento in voetbaltermen nog niet zo hopi bon, maar aan intonatie en houding was een hoop af te lezen, hahaha. Geloof niet dat iedereen het overal mee eens was. Heerlijk dit! Iedereen komt met z’n pick-up truck met eten en grote, tsja hoe noem je die dingen, soort tapvaten met allerlei soorten drinkbare versnaperingen en zo ga je met z’n allen voetbal kijken. Eerste avond zijn ze glansrijk doorgekomen, was erg leuk. Daarna nog even de kroeg in geweest en redelijk op tijd t bedje in. Zaterdag even bij Karels een kopje koffie gedaan op de pier en heerlijk zitten beppen met Nicole. ’s Avonds weer richting voetbal. Er was ’s middags softbal en wat ik nog niet verteld heb, is dat je hier altijd rekening moet houden met t Bonairiaanse kwartiertje: je spreekt af om 20 uur en als je mazzel hebt is degene met wie je afgesproken hebt er om 20:15, maar ga maar uit van 20:30. Ik kreeg te horen dat voetbal zaterdag om 20:30 was, dus er werd al geappt: als je er 21uur bent is vroeg zat. Kom ik daar aan om 21uur, brave en op de klok kijkende Hollander die ik ben, helemaal niemand van t ziekenhuis. Hele gebeuren vol met Bonairianen, maar nergens een bekend gezicht. Owkeeee, nu kon ik twee dingen doen: 1 rechtsomkeert naar huis en toedeloe allemaal of 2 gewoon een polar bestellen, ertussen gaan zitten en denken: ik zie wel. Nou, heb voor t tweede gekozen en t beviel me prima. Uiteindelijk bleek dat t halve softbalteam ook t voetbalteam was en het softbalveld lag iets uit de route. Langzamerhand kwamen er vanaf 22uur wat bekenden aanlopen en uiteindelijk is de wedstrijd van 21 uur om 23:15 gespeeld. Tsja, want this is Bonaire, dus waar maken we ons druk om. Wederom glansrijk gewonnen met voetbal en dus door naar de kwartfinale zondag. Met softbal zijn ze die middag/avond tweede geworden, niet heel verkeerd lijkt me. Daarna naar huis en naar bed, want de wekker ging om 5:30. Rianne en d’r gezin vonden dat ze wel aan vakantie toe waren en die moesten naar de airport gebracht worden, want die zijn nu een weekje op Sint Maarten. Jaja, het leven is heel heel zwaar hier….Afgezet bij t vliegveld, naar huis en heerlijk nog even m’n bed in gedoken om vervolgens even in de chillmodus bij t zwembad te gaan liggen. Zondagavond richting de kwartfinale, wederom ruim te laat gespeeld, maar ook daar begin je aan te wennen. Helaas verloren, dus dat was een korte avond,helemaal toen t even begon te spetteren en als de Bonairianen dan gaan schuilen, kun je op je vingers natellen dat t gaat zeiken van de lucht, en inderdaad, binnen een minuut weer een megaplensbui. Ach, t droogt wel weer. Wat een leuk en sportief weekend!

Komend weekend krijgen we hoog bezoek hier. Willem en Maxima komen naar Bonaire. Zitten nu op Sint Maarten, morgen Saba en zaterdag dus hier. Ik hoor er redelijk weinig over moet ik zeggen. Nee Anneke P m’n Koningsdagzooi heb ik niet mee, haha, maar al die oranje bende kun je hier ook halen als je ff goed zoekt. Moet eerlijk zeggen dat t nog weinig leeft. De enige die je er over hoort zijn de “Nederlanders”, de Bonairianen hoor je er niet over, tenminste, ik heb ze er nog niet over gehoord. Ik ga zaterdag wel ff heen, vind t wel bijzonder. Zal foto’s proberen te maken, dus dan zien jullie die nog wel voorbij komen.

Gister trouwens t eerste cruiseschip van het seizoen hier. Zag m ‘s morgens liggen en toen ik voor m’n werk ff een foto wilde maken, was ie ineens weg?? Nou dan kijk je toch een beetje raar om haf 3 ‘s middags. Meestal liggen die dingen hier tot 18 uur. Zocht Hans Klok nog, maar ook die zag ik niet….. Gelukkig waren er meer mensen verbaasd over het vreemde tijdstip van vertrek. Maar desalniettemin, vandaag reed ik richting Kralendijk en wederom was er een flatgebouw(de Aida.de met 2400 mensen aan boord) aangemeerd. Heel raar om dat overal bovenuit te zien torenen. Heb wat foto’s gemaakt. Is ook wel weer heel grappig om t zien hoe, in dit geval, al die Duitsers met telelenzen, heuptasjes en keycords met een of ander pasje eraan over t eiland stiefelen. Hoe bedoel je toerist, hahaha. Vanavond met Nicole een bakkie koffie gaan doen bij Karels en gekeken naar hoe zo’n reus weer vertrekt. Binnen 20 minuten waren alle trossen los en ging hij richting Isla Margharita(aldus internet). Mooi gezicht hoor!!

Nou dit lijkt me wel weer een uitgebreid verhaal van de gebeurtenissen van de afgelopen twee weken. Ik heb de eerste berichten uit Nederland voorbij zien en horen komen over vorst, sneeuw, krabben en aanverwante artikelen. Ik zie hier in de winkels langzamerhand de pepernoten, chocoladeletters, kerstkransjes, kerstballen en –bomen liggen, maar moet eerlijk zeggen dat ik daar echt nog helemaal niets mee heb en t ook wel een heel raar idee vind zo bij 30 graden. Ik wacht af hoe erg het hier gaat leven. De Sint komt hier trouwens op de 23^ste aan, ook dat zal wel een hele happening zijn.

Wordt vervolgd!!!  

Zo, alweer twee maanden hier op Bonaire. Ik ben nog steeds volop aan t genieten. Sommige mensen denken dat ik hier niets anders doe dan leuke dingen, maar kan jullie vertellen dat ik gewoon een 40-urige werkweek heb met daarnaast nog m’n vliegdiensten, dus het is niet alleen maar hoempapa, lang leve de lol, maar wel ontzettend genieten tussen de diensten door!!

Het regenseizoen is hier begonnen. Beetje jammer, maar ja, hier waait t tenminste niet zo hard (zag dat jullie wat woei gehad hebben………) en het is nog steeds korte broeken temperatuur. Daarentegen kan ik wel melden dat als t hier regent, het ook echt de stront van de dijk regent. Tjemig de pemig. Ik zit in de nachtdienst en t water kwam ook zo het ziekenhuis in lopen. Heel bijzonder en vooral heel nat. Gelukkig bleef mijn afdeling droog! Het heeft gister ongeveer 24 uur achter elkaar geregend en dan niet de “buien” zoals we die in Nederland kennen, nee dat x6 en dan 11 uur achtereen, voor de rest wat gemiezer en Nederlandse buitjes. Het hele eiland staat blank. Je gaat op je blote voeten naar je auto, want je staat tot je enkels in t water. Gelukkig woon ik de heuvel op, maar als je daar dan heen rijdt, kolkt t echt naar beneden. De wegen worden per acuut ook heel erg slecht, alle gaten die ze tussentijds opgevuld hadden, spoelen weer open. Het wachten is dus op de volgende lekke band.

Afgelopen twee weken niet zo heel veel bijzonders gedaan. Wel op een avondje wezen bbq-en met collega’s op t strand. Heerlijk! Je eet wat er gevangen wordt. Die jongens hebben de vis gevangen, schoon staan maken op t strand en daarna op de bbq gegooid. Haha, dat wordt nog wat als ik mee ga vissen op zee. Ik zie mezelf nog de rondweg over rennen met een visje aan m’n bamboehengel richting mams omdat ik m niet zelf van t haakje durfde te halen. En ik ben nog steeds van de categorie dat wanneer een goudvis uit z’n kommetje springt, en ik de enige ben die er is, het beest toch echt zal overlijden, want voor geen goud dat ik m oppak en terug doe in zn kommetje! Tsja, had ie maar geen vis moeten worden en had ie maar rustig moeten blijven zwemmen. Nee, zit je straks op zo’n boot met een vis aan je handlijntje te vragen of die jongens m eraf willen halen. Ik voorspel nu al dat ze zich kapot lachen…. Ik vind tot nu toe snorkelen al dichtbij genoeg en heb ik nog niet de passie om te gaan duiken. Wie weet zie ik straks ineens t licht en ga ik dat alsnog doen, we zien wel. Komende week met drie dames van t AMC met de boot mee en snorkelen een hele dag. Als ik als enige VUMC-er dus niet terug kom, dan weten jullie in lk geval met wie ik weggeweest ben(haha). Nee, lijkt me beregezellig, ben benieuwd.  

Wederom een popquiz achter de rug. Blijft leuk dat meebleren! Ik hou d’r van! Daarbij moet ik ook melden dat de Amstel Bright hier stiekem heeeerlijk smaakt. Aiaiai wat is dat lekker, limoentje erin, hopi bon! Het is zo fijn om te zien hoe relaxed alles hier gaat. Ik denk, dat als ik straks weer in Nederland ben, ik dit wel ontzettend ga missen. Maar gelukkig heb ik nog 4 maanden en ga daar dus volop van genieten.

Het cruiseschepen-seizoen gaat hier half november beginnen. Het schijnt dan op t werk bij vlagen iets drukker te zijn. Volgens de mensen hier is het erg indrukwekkend om het aanmeren en wegvaren van deze flatgebouwen te zien. Ik ga dus ook maar eens bij de kade zitten wanneer er zo’n joekel aankomt. Wil zoiets wel eens zien. Er ligt hier trouwens een “bootje” aan de kade, OMG, heli erop, auto’s, kleinere bootjes….Dat alles voor een schamele 130 miljoen. Tsja, als je 15 miljard hebt en de naaste collega van Bill Gates bent en toch verder geen hobby’s hebt om t aan uit te geven…. Ik heb m nog gezocht in de kroeg, maar kon m niet vinden. Helaas. Nee maar als die cruiseschepen er zijn, krijg je ook een invasie van vooral Amerikanen en Duitsers op t eiland. Als de eerste gesignaleerd zijn zal ik er over berichten.

Komende twee weken veel vergaderingen en bijscholingen. Bijna klaar met de hele air ambu cursus. Vorige week training over airport safety en security gehad, was wel weer ff leuk. Nu nog een les luchtvaartfysiologie en CRM en dan is dat weer klaar. Elearnmodules in de nachtdienst kunnen doen, ook wel prettig.

Ga trouwens komende week beginnen bij de sportschool bij mij in de buurt. Lijkt me heerlijk om weer ff aan de bak te gaan. Het is te warm om overdag te gaan sporten buiten en daarnaast barst t hier van de zwerf-/waakhonden. Ze vliegen je al aan als je in je auto zit, laat staan als je op de fiets of aan t hardlopen bent. Nee sorry, daar begin ik niet aan. Dan heb ik al een SVT van 330 voordat ik ook maar iets gedaan heb. Ik ga dus gewoon ff lekker naar de gym. Yoga doe ik nog steeds trouw en dat gaat steeds beter! Haha, soepele San in wording!

Nou tis wel weer even mooi geweest zo. Bij nieuwe of gekke dingen bericht ik weer!!

Nog even de felicitaties aan mijn neef en z’n lieverd voor de geboorte van hun dochter.

Verdrietig nieuws uit de Achterhoek: ik gedachten ben ik bij jullie.

En Bren: ctrl, alt, delete is ook foetsie he!

Trouwens dank voor alle berichtjes op t gastenboek hier. Ik antwoord er niet zo vaak op, maar lees ze absoluut!

Ayo

In het weekend met de heren van de SEH op pad geweest. De planning was om leguanensoep te gaan eten. Dus ik uit de dagdienst me als een malle omgejurkt en op naar de afgesproken plaats. Met z'n viertjes via de toeristische route op weg naar Rincon. We waren met twee ambulance verpleegkundigen, ravu en GGD Amsterdam(da's geloof ik een beetje vergelijkbaar met VU/AMC ;p ) en een ambulancechauffeur die van origine van Curaçao komt, maar hier al jaren werkt en woont, en zuster Kaper dan natuurlijk. Diverse stops gehad in Rincon, maar geen leguaan meer te krijgen. Hulptroepen via collega's van hier ingeschakeld, maar we waren te laat. Alle reeds ontleedde en voorbewerkte leguanen waren op. Ik had t iets anders begrepen, want ik dacht dat we ergens gewoon een bakkie soep gingen halen en niet dat we dat beest zelf ff gingen bereiden. Owkeee, nou anyway, dat feest is dus uitgesteld naar een later tijdstip. Ik vroeg me wel af waarom we , als we t dan toch zelf gingen fixen, dan niet zo'n beest uit de bosjes trokken, want je wordt hier doodgegooid met die beesten, ze zitten overal. Maar dat was volgens de heren bacterietechnisch niet zo'n heel goed idee, aangezien de leguanen die meer bij de bewoonde wereld zitten toch iets "viezer" van binnen zijn. Nou, dat leek me een duidelijk en overtuigend verhaal. Ook schijnt t hier trouwens zo te zijn dat je de geiten(daar is ook een redelijke overbevolking van), die geen merktekentje hebben, gewoon mag pakken en op mag eten. Nou prima afspraak lijkt me. Wij met de jeep toen maar een biertje gaan drinken in de kunuku arawak, een toeristische trekpleister waar ook erg veel locals komen om gezellig te dansen, iets te eten en samen te zijn. Het is een gedenkgebeuren van de oude arawak indianen die hier vroeger leefden en onder andere op de zoutpannen werkten. Aldaar een hap geitensoep genomen, viel me erg mee. Jaja, zuster "wat de boer niet kent, vreet ie niet" is hier met een soort inhaalslag bezig, dusssss. Lekker biertje gedronken en vervolgens weer de hort op. Richting de Seru Largu. De ambuplegen waren daar nog niet geweest, zij zijn hier nu ongeveer 3a4weken, dus ff de berg op gereden. Prachtig uitzicht heb je daar over heel Bonaire. Is ook een leuke plek om met z'n allen te gaan bbq-en of iets te gaan drinken. Is ook wel handig te weten dat als iemand zegt:ga je mee de Seru Largu op? Dat dat hetzelfde is als "brommers kieken". Bij de berg vandaan naar een lokaal eettentje, waar ik in m'n eentje echt niet zomaar heen zou gaan. Maar met die jongens prima. Het is een van die snacktentjes die je hier overal ziet. Een soort "Fred Kroket" of "de Hollandse friettent" , maar dan op z'n bonairiaans. Hier kun je die dingen die je bij ons in de snackbar ziet, dus ook niet halen. Een andere chauffeur was inmiddels ook aangehaakt, dus gezellig met z'n vijfjes. Het menu deze avond bestond uit: ingewandensoep, barracuda, gestoofde geit en karko(schelpdier). Dit alles met een beetje frietjes en rijst met bruine bonen. Ik moet eerlijk zeggen dat ik 1 hap ingewandensoep voldoende vond, maar de rest was heerlijk!!!!! Ja, je leest t goed!!! Zuster"dat moet ik niet" raakt redelijk ingeburgerd hier!!!! Hahaha. T wordt nog eens wat met me!
Die jongens hier gaan ook vaak vissen, dus meteen afgesproken om dat eerdaags te gaan doen en dan savonds te gaan bbq-en. De mannen waren de volgende dag al vrij en zijn toen met z'n allen de zee op gegaan. Veel gevangen begreep ik en uit de appjes die voorbij kwamen begreep ik dat ze dikke vette pret gehad hebben. Ben benieuwd, volgende keer ben ik er bij!!!
Gisteravond was de full moon walk in Washington Slagbaai National Park. Met Nicole en Janny gewapend met een zaklantaarn die kant op gegaan. Het was dezelfde route als die ik met Rianne had gelopen (die eerste, niet die pokkeberg!!) maar nu dus relatief in t donker. Er was net iets te weinig maanlicht om t helemaal zonder zaklantaarn te lopen en de stekels van die cactussen op de grond zie je anders ook niet. Was een leuke wandeling met een bijzondere sfeer, maar toch vond ik de tocht mooier bij daglicht. Daarna nog bij een van die meiden thuis wat gedronken en toen voldaan naar huis gegaan. Een heerlijk warme douche genomen, want ik had t een beetje koud. Ja, ik lijk wat aan de warmte te gaan wennen, dus vind je t ook iets sneller fris 's avonds. Gedouched en wel in m'n huisje en toen bleek t pas 22 uur te zijn. Nog wat rondgevraagd of er nog iemand een borreltje ging doen in Kralendijk, maar op die app bleef t angstvallend stil. En dat op de vrijdag, de enige dag dat er gestapt kan worden op Bonaire!!! Nou, dan maar vroeg naar bed, had best een drukke week met diensten en vliegen. Lig ik net bijna in dromenland, pling! "Hè San, waar ben je? Wij gaan nu ff borrel doen!!" Tsja, wat nu?!? Ik lag ernstig lekker en was al bijna vertrokken. Pfffff nou oké dan. Hup eruit, aangejurkt en opgedirkt en hoppa!!!! De stad in! Was een gezellig nachtje! Redelijk op tijd weer thuis, maar toch ff eruit geweest. Nu een dagje chill en morgen weer aan de bak.
Ayo!

Op het moment dat ik dit schrijf, hang ik ergens boven de oceaan tussen Aruba en Colombia. M'n dag begon lekker op tijd vanmorgen. Half 6 eruit(lekker na je late dienst...maar hè, dit is wel gaaf!) en half 7 beginnen. Meegelopen met ervaren collega om te kijken hoe en wat er mee moet, klaargezet moet worden, waar moet je aan denken. Een cursusdag leer je veel van, maar als je daadwerkelijk gaat vliegen, daar leer je nog meer van. Patient meegenomen en op naar de airport. Daar alle spullen en iedereen installeren. Nou, kan je zeggen, das een hele klus. Vervolgens de lucht in met dus een ervaren collega en de anaesthesist en op naar Curacao. Daar de patient afleveren en door naar Colombia. Als je gewend bent alleen in van die grote jetsers te vliegen, nou dan is dit wel even anders. 2 toppiloten voorin, dus dat ging helemaal goed! Je voelt wel de wolken, t opstijgen/landen, t wiebelen en t draaien veel meer. Is even wennen, maar.....vooralsnog niet gespuugd of iets in die trant! Maar hè ik ben net onderweg. We gaan zo t Andes gebergte over. Foto's maken!!! Zijn nu op weg naar Medellin in Colombia om daar een patiënt op te halen die terug moet naar Bonaire. Ik heb m'n air ambu fleecevest mee want het schijnt daar nu herfst te zijn. Nu moet ik zeggen dat herfst daar zo tussen de 18-25graden is, aldus een collega. Nou ben benieuwd! Wel een gek idee hoor. Als zaans trutje, die tijdelijk op Bonaire woont, "even" naar Curaçao en door naar Colombia vliegen. Wat ben ik blij dat ik deze uitdaging, om naar Bonaire te gaan, met beide handen heb gegrepen! Maak zoveel dingen mee. Qua werk, mensen ontmoeten, bijzondere eetgewoontes(daar in een volgend stuk meer over). Ik had dit alles voor geen goud willen missen. Het piepje voor turbulentie gaat nu af, dus ik wacht rustig af wat er komen gaat. Kan toch nergens heen...
Nu een dag verder, want ik kan natuurlijk niet gaan zitten typen(wat een lekker ouderwets woord) met een patiënt aan boord en daarna had ik late dienst.
De aankomst op Medellin was prima. Je ziet een hoop dingen die je normaliter als gewone passagier niet ziet. Je neemt ook andere routes als je naar de airport loopt, want er zal soms toch even geplast moeten worden. De temperatuur was idd aardig lager in vergelijking met hier, dus t fleecevest mee was een goede tip. Patiënt ingeladen, nog even op de foto met de Colombiaanse crew(okeeee), dat schijnt daar altijd zo te gaan en hup weer richting Bonaire. Prima vlucht, mooie vergezichten, Venezuela onder andere. Zie foto's!! Terug in t ziekenhuis patiënt wegbrengen, spullen opruimen. Mijn collega moest weer doorvliegen naar Curaçao en ik werd afgelost om een avonddienst te gaan draaien. Uiteindelijk van 6:30-15:00 bezig geweest met vliegen en van 15:00-23:00 late dienst gedraaid. Was gister dus niet meer in staat om een verhaal te schrijven, vandaar vandaag verder gegaan. Was een superleuke ervaring. Nu op naar de volgende standby dienst en vlucht.
Zo dit was even een tussendoor verhaaltje, want t was zo leuk dat ik jullie dit niet wilde laten missen!

Liggend bij t zwembad is er wel even tijd voor t schrijven van t volgende verhaal.  Met een Amstel bright naast me en de wetenschap dat ik heerlijk vrij ben vandaag. I love it!
Deze week is een drukke week in Kralendijk. Van begin van de middag tot in de kleine uurtjes is er van alles te doen op en om het Wilhelminaplein hier. Nu moet ik eerlijk bekennen dat ik geen wedstrijdboot voorbij heb zien komen overdag, maar ik kan uit ervaring zeggen dat t 's avonds erg gezellig is. Veel stands met de welbekende goedbedoelde rotzooi zoals overal en heel veel eetkraampjes. Ook is er een groot podium waar allerlei lokale bands, rappers en brass-bands optreden. Heel erg gezellig! Ik blijf me verbazen over het ritmegevoel van de Bonairianen. Fantastisch. Ze worden ermee geboren, dan kan niet anders. Briljant gewoon! Het is zo leuk om naar te kijken. Of het nu een kind van 3 is of een stel van een jaar of 60, heerlijk! Ze gaan als een malle, allemaal. Om jaloers op te worden.
Stond trouwens laatst in de kroeg hier, bere-gezellig. Sta ik met een vreemde gozer te praten die vertelt dat ie met een single-vakantie weg is en de volgende dag voor 5 dagen naar Curaçao gaat. Dus ik: goh, wat leuk, heb je t een beetje naar je zin, bladiebla? Vraagt ie of ik hier woon en  hoe oud ik ben en natuurlijk wat ik hier doe. Dus dat vertel ik. Wat denk je dat ie zegt: nou, best knap dat jij dit op jouw leeftijd nog doet! WTF?!?! Helemaal flabbergasted kijk ik m aan en zeg: " denk dat jij nog heeeeeel veel single-vakanties gaat krijgen. Ik geloof dat ik daar een bekende zie. Ayo.". Haha wat een ei! Geloof niet dat ie t helemaal begreep.
Eerste stand-by dienst gehad, maar geen vlucht. Ach, dat komt vanzelf wel. Ik wacht rustig af. Als je alle dingen zo leest, zou je volgens mij haast denken dat ik alleen maar aan t stappen ben en aan t zwembad/op t strand lig. Nou eerlijk gezegd, dat is ook zo. Nee, das gekkigheid. Werk gewoon 40 uur en daarnaast nog de vliegdiensten, maar dit is gewoon t voordeel van wisseldiensten. Je kan ook overdag wel eens vrij zijn en leuke dingen doen.
Ben er ook achter dat het heerlijk is om rond lunchtijd lekker bij Karel op de pier te gaan lunchen, ereadertje mee, bakkie koffie, zon, windje. Supergoed te doen. Van de week voor de nachtdienst even met de buurvrouw een bakkie koffie gaan doen bij Karel en naar de zonsondergang gekeken. Wauw. Ik begin een beetje op een ouwe muts te lijken denk ik, maar jeetje mina, wat blijft dat mooi. T heeft echt iets magisch. Je blijft er ook foto's van maken, elke keer is t anders. Zal weer wat foto's bijvoegen.
Veel mensen vragen of ik Nederland mis. Nou, ik kan met volle overtuiging zeggen: NEE! Nederland mis ik absoluut niet. Als ik hoor dat het er de hele dag zeikt van de lucht, de lange mouwen en dikkere jassen uit de kast gehaald zijn, de kachels weer aan staan en dat er weer file staat voor de coentunnel, nee dan mis ik t echt niet. Wat ik wel mis zijn bepaalde mensen, maar die heb ik inmiddels ook gewoon gesproken via de whatsapp en vooral ook via Skype en FaceTime. Ik denk dat als dat er niet geweest zou zijn, ik het een stuk moeilijker zou vinden. Nu ik steeds wat meer gewend ben aan de manier van leven, hoe t hier werkt en alle andere dingen, begin je ook wat meer tijd te krijgen om na te denken over wat er de laatste tijd/jaren allemaal gebeurd is. Thuis, met vrienden, mensen die je mist. Je gaat de dingen op een rij zetten en er ook wel over nadenken. Dat heeft in een een aantal gevallen een lach op m'n gezicht getoverd,maar stiekem vaker toch wel een traan. Nu is er de rust en de tijd voor. Denk dat t goed is dat dit gebeurd. T hoort erbij en het was ook nodig.
Ontzettend leuk nieuws de afgelopen weken over de kleine van Wen die geboren is en de kleine van vrienden van m'n broer. Ja helemaal leuk die mini's en blij te horen dat alles goed gegaan is. Jel deze week d'r diploma-uitreiking(gefeliciteerd waif), m'n allerliefste schoonzus jarig(ik spreek je maandag kanjer), collega's die morgen met z'n allen een uitje hebben(have fun, ik drink er vanuit hier een mee en volgend jaar ben ik erbij), collega die vandaag getrouwd is(Veerle gefeliciteerd!). Nou, ben vast nog wat dingen vergeten, maar ach this is Bonaire!
Tot snel weer!
Ayo