rare week
Tsja, misschien wel een beetje raar om er op een zo’n open blog over te beginnen, maar ja, dit hoort wel bij mijn leven…
Vandaag exact een jaar geleden stond mijn leven volledig op z’n kop. Zonder op de details in te gaan, kan ik wel zeggen dat het afgelopen jaar een erg bewogen jaar is geweest met veel verdriet en veel grote beslissingen. Ik ben er trots op hoe ik hier doorheen gekomen ben en heb me de laatste tijd vaak afgevraagd hoe ik dit allemaal voor elkaar gekregen heb. Ik denderde maar door, maar ja, het was zo’n rollercoaster, er zat geen rem op, ik moest wel. Ik heb nergens spijt van en sta nog steeds voor 300% achter alle beslissingen.
De afgelopen dag was wel een rare dag. Zo’n dag dat je stiekem denkt: vorig jaar om deze tijd… en toen… en daarna…
Ik was vanavond met de Koog aan het facetimen en heb toen even heerlijk gejankt. Pfieuw wat lucht dat op! Met z’n allen hebben we een hoop meegemaakt en ik ben ontzettend dankbaar voor mijn lieve familie en toppers van vrienden die er altijd voor me geweest zijn, dag en nacht.
Laten we eerlijk zijn: als dit allemaal niet gebeurd was, dan had ik hier nu niet gezeten. Moet je zien hoeveel het me uiteindelijk heeft opgeleverd. Ik geniet!
Nou dat was wel weer even genoeg sentiment voor deze nachtdienst, pfieuw…. Oke, tissues aan de kant en weer door.
Iets heel anders: Willem en Maxima waren hier zaterdag. Eerst vrijdag nog even met een collega vanuit t werk een klein borreltje gaan doen om vervolgens redelijk op tijd, haha, thuis te zijn. Zaterdag die kant op. Ik maar denken: er zal wel een deel van Kralendijk afgezet zijn en waar zal ik de auto neerzetten en hoe laat moeten we er zijn? Nou, ook hierom lach ik me weer suf. Hiervoor gold natuurlijk wederom het “Bonairiaanse” kwartiertje, je kon overal je auto kwijt en er was welgeteld 1 straatje afgezet. Ja, je leest t goed, 1 straatje. De kroeg naast de aankomst stond nog z’n terras schoon te spuiten na het feestje van de vorige nacht en de plastic bekers lagen er nog. Pocopoco, haha. Waar ze in Nederland al meteen de gehele binnenring van de A10 afzetten, minimaal 100 verkeersregelaars inzetten en veel bombarie vertonen, haha, hilarisch, nee dat heb je hier niet. Geweldig om te zien dat het ook zo kan. Het was een loeihete ochtend en er was niet veel schaduw, dus er is hier en daar wel iemand in kledendracht tegen de vlakte gegaan heb ik begrepen. Heb t zelf niet gezien hoor. Wel prachtig die authentieke kleding, zo kleurrijk! Ik had ‘s nachts nachtdienst en er lag niemand hier hoor (voor diegene die zich per acuut zorgen maakt over eerder genoemde mensen). Het was ook redelijk makkelijk om dichtbij Willem en Maxima te komen. Mensen lieten elkaar gemoedelijk naar voren gaan om een foto te maken, geen geduw en getrek, dranghekken en dat soort ongein. Het kan dus wel!!
Al moet ik wel even m’n mening kwijt over DE outfit van M. Ik vond m niet zo mooi. Zo mooi als op Sint Maarten en Saba, zo schreeuwerig en wat een verschrikkelijke kleur had die jurk hier. Geloof dat ik ook zo’n jurk had, toen ik 3 was…. Beetje jammer, maar ja. De hoedjesweddenschap heb ik gedeeltelijk gewonnen. Ik zei dat ze een hoedje op zou hebben. Nou, t mag denk ik geen hoedje genoemd worden, maar ja, ze had iets op dr hoofd…nou ehm dat dus. Haha. Uiteindelijk even bij ze gekeken en toen ze een demonstratie windsurfen en uitleg kregen van de wereldkampioen hierin, zijn wij richting Karels gegaan voor een bakkie koffie. Best jammer dat er geen wind stond die dag, helaas, ach bijzaak…..
Komend weekend komt de Sint! Spannend hoor! Gaat ie op tijd vanuit Nederland hier zijn??? We wachten geduldig af.
Tot snel
Ayo!