de eerste mensen vertrekken.....

De eerste mensen vertrekken…..

Weer een redelijk drukke week gehad. Vorige week overdag met de air ambu op pad geweest naar Colombia en Aruba. Redelijk gesloopt toen ik thuiskwam, maar ja, t was popquiz avond en die kan ik natuurlijk niet zomaar voorbij laten gaan. Al helemaal niet omdat het Nicole d’r laatste popquiz op Bonaire was. Thuis dus even omgejurkt, iets gegeten en hoppa, naar havana. Dit keer met een heel rustig publiek. Dat was wel jammer, maar eerlijkheid gebiedde me te melden dat er in mij ook niet veel muziek meer zat…… haha, we zijn weer als goede middenmoot geëindigd.

Vrijdagochtend met Nicole wezen surfen, nog even voor de late dienst. Ik ga t steeds leuker vinden. Ik ben al helemaal trots op mezelf dat ik nu “overstag” met/op m’n plank kan gaan. Dat scheelt een hoop klim en klauterwerk, want tsja, als je naar links surft, zal je op een gegeven moment ook weer terug naar rechts moeten. Hoe dat zit met je zeil en dus het keren dat begrijp ik inmiddels, maar moet toch eerlijk zeggen dat ik nog steeds niet snap hoe je nou terug kunt surfen, terwijl de wind uit die richting komt….. Ach who cares, ik weet hoe ik heen en weer moet en dat is t belangrijkste. Haha, this is Bonaire, hier kan alles. Er zijn hier ontzettend veel jonge jongens(13-18) die echt retegoed kunnen windsurfen. Ze halen de meest idiote capriolen uit: vliegen door de lucht, zetten de plank in t water op z’n kant, keren hun zeil ondersteboven, ze spelen met hun zeil en de wind, heel gaaf. Als ze even goed de wind te pakken hebben dan schieten ze met een rotgang langs je. Het is net als met skiën, daar moet iedereen die van achter jou komt opletten dat ze je niet omver werpen, nou hier ben je overduidelijk zichtbaar door je oefenzeil!! Heerlijk! Iedereen gaat langs je en als je recht op iemand afgaat, roep je gewoon dat je nog niet goed kan sturen en dan gaan ze voor je aan de kant. Hopi nice! Als die gasten langs je heen schieten, veroorzaakt dat soms wat golfslag en ook al sta ik op een deur: frequent donder ik er dan nog af. Jaloers op al die koters die voorbij razen. Maar hé, oefening baart kunst!! Lekker geluncht bij Jibe en hoppa door naar t werk. Retedrukke dienst, maar daarna toch even door naar havana. Nou waarschijnlijk kwam het door m’n vermoeidheid, maar tjemig de pemig wat een balle-avond. Echt geen fluit te doen, geen sfeer, weinig leuke mensen. Heerlijk op tijd naar huis en m’n bed in!!

Zaterdagavond was de avond dat Nicole weer terug naar Nederland ging. Nou, kan eerlijk zeggen dat ik dat heel erg jammer vind. Ze is hier toch m’n maatje geworden en ik heb de afgelopen jaren niet zoveel gelachen als de afgelopen maanden. Zelfs in de auto naar t vliegveld hebben we gegierd. “Ik heb een lichtje in m’n hart……..”Haha, uberkansloos. Nog een paar leuke foto’s met de meiden en weg was ze. Geheid dat ik r in Amsterdam ga meeten als ik terug ben en anders in Zeeland ;p. Ook dokter Jenny is weer terug naar de VU. Heb van beide dames al weer gezellige VUMC foto’s voorbij zien komen.

Morgen de laatste dienst van Rianne. Zij en haar gezin gaan zondag weer naar Nederland. Gezellig samen dienst morgen, dus dat komt helemaal goed. Zaterdag gaan we nog even lunchen en ik heb m’n dienst geruild zodat ik ze zondag uit kan zwaaien. Gek idee hoor, want eigenlijk zou ik komende dinsdag ook weer naar Nederland gaan. Ik ben zo blij dat dat niet doorgegaan is en dat ik langer mag blijven. Ik geniet hier zo en het eiland doet me zo goed. Ik kan hier gewoon nog niet weg.

Oh en ik ben woensdag wezen vissen met de jongens van de SEH!! Mijn god, wat heb ik gelachen. Dat vissen hier is ook wat hoor! Dat gaat niet met een hengel, nee, gewoon t visdraad in je handen houden, terwijl je op een boot zit en met redelijk vaart vooruit gaat. Snijden dat spul!! Gelukkig had een van de heren een stuk binnenband mee en dan knip je daar een stukje af en die doe je om je vinger. Daar laat je de draad over vieren. Nou daar was ik hopi blij mee. Rian en ik aan het vissen en de heren aan t varen. Ze weten waar er altijd veel gevangen wordt, dus die kant gingen we op. Er werd op tonijn en barracuda gevist. Waren al een tijd onderweg en ik zeg nog tegen Rian: ik vind die lijn steeds zwaarder worden. Gelukkig vond zij dat ook. Gaan we de lijn binnenhalen. Begint een van die jongens te lachen. Wat bleek: ik had waarschijnlijk al een tijd een tonijn er aan hangen. Was niet zo gek dat die lijn wat zwaar werd. Jaja, San heeft een tonijn gevangen!!!!!! Whoopwhoop! Ik vond t erg moeilijk om te voelen wanneer je beet had, want die haken en t aas liggen zo’n 60 meter achter de boot en je vaart redelijk snel vooruit, dus dat was best moeilijk. Op de terugweg was t wel goed duidelijk. Tot drie keer toe voelde ik een forse ruk aan m’n draad en dus binnenhalen als een malle. Twee keer niks en de derde  keer vloog m’n draad zo snel door m’n vingers dat de heren even kwamen helpen met binnenhalen: aas weg, lood weg, draad doorgebeten. Was een joekel aldus de mannen, maar ja, die zwemt nog lekker rond…. Da’s pech: lood, aas en vis weg. Ook moet ik eerlijk zeggen dat de heren m’n tonijn van de haak gehaald hebben. Ik vind vissen erg leuk, maar daar hou ik echt zooooo niet van! De mannen hebben nog een barracuda gevangen (mijn tonijn werd opgeofferd als aas voor de barracuda). Jeetje wat zijn dat een lelijke beesten. Vechten als een malle die krengen. Nou, ik zie m liever als moot of filet op m’n bord. Hopi lekker! Tsja, had ie maar geen vis moeten worden…. Ik heb echt een superleuke dag gehad en hoop dat we dit nog een keer gaan doen. Eindstand: 4 tonijnen(waarvan we er 2 geofferd hebben) en 1 barracuda.

Ik ben natuurlijk met m’n papiamento les bezig en het wordt steeds leuker. Ik begin steeds meer te begrijpen en kan steeds ietsje beter uit de voeten. Een Antilliaan lacht zich waarschijnlijk suf als ie me hoort praten, maar hé, ik probeer t wel! Mi ta papia un tiki Papiamentu! Vandaag met van die bekende kinderliedjes meegezongen. Briljant! Zo leer je t wel. Ik vind t leuk!

Verder over afgelopen anderhalve week weinig nieuwe dingen te melden….Morgen over een week komen papa en mama. Whoopwhoop!!!! Heel veel zin in.

Tot snel!

Ayo